«آتش به اختیار»؛ فرمان بهنگام فرمانده به افسران جنگ نرم
موعظه نیست، مطالبه است
آتش به اختیار، فرمانی جامع و به هنگام به افسران جنگ نرم و نه فرماندهان نظامی بود؛ لذا نیروهای انقلابی به دور از عناد، باید با اقدامی سریع و عاجل و بر اساس توصیه های رهبری معظم، آتش به اختیار باشند.
صاحب نیوز– زهرا شجاعی/ رهبر انقلاب در دیدار ماه رمضان با دانشجویان، آن‌ها را به تلاش جدی و همه‌جانبه توصیه کرده و فرمودند: «من به همه آن هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً می گویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش‌به‌اختیار.»
رهبر معظم انقلاب پیش از این نیز، فرمان هایی صریح و بنا بر وضعیت جامعه صادر کردند و باید توجه کرد که این فرمان مبارک در چه فضای کلی و شرایطی مطرح شده است.
فرمان آتش به اختیار لفظی جامع به افسران جنگ نرم بود نه فرماندهان نظامی؛ بنابراین نیروهای انقلابی به دور از عناد باید اقدامی سریع و عاجل به کار گرفته و بر اساس اصول اولیه آتش به اختیار باشند.
همانطور که در بحث نظامی، در مقابل اهداف نظامی دشمن هستیم، اینجا هم در مقابل اهداف اجتماعی دشمن دست به اقدام می‌زنیم اما نباید در این زمینه با طرح فکر عده ای سودجو اقدامی کرد که زمینه تیراندازی دشمن به نیروهای ارزشی جامعه و تندرو خواندن نیروهای فرهیخته و نخبه فراهم شود.
جبهه غیر همسو از جمله افرادی بودند که پس از فرمان امام خامنه ای مدظله العالی در رابطه با آتش به اختیار، در مقابل این فرمان جبهه گرفته و محتوای خود را به سمت و سوی اهداف بعدی سوق دادند.
این اقدام ها موید این بود که به خوبی می دانند فرمان داده شده زمانی از سوی فرماندهی کل صادر می شود که مسئولان در رأس جامعه به درستی در زمینه های فرهنگی، اجتماعی جامعه اقدام نکرده و باید نیروهای ارزشی با حرکتی رو به جلو، عملیات مهمی را عملی کنند.
بنابراین موضع بی خردانه برخی سیاست مداران غربگرا در داخل کشور، موید ترس دشمن و طرفداران او از آتش افتادن بر انبار کاه آن هاست و برداشت دیگری نمی توان از هجمه وارده بر این فرمان داشت.
با اندک تءمل به آیات شریفه قرآن نیز می توان فهمید که باب آتش به اختیار باید در چارچوب ولایت فقیه صورت گیرد و این فرمان در اسلام به وضوح دیده می شود به گونه ای که هر گاه خارج از فرمان رسول الله حرکتی انجام می شد، نتیجه ای مطلوب به دست نمی آمد.
با توجه به آیه 46 سوره سبأ، و موعظه واحد، دعوت به قیام یک نفره و دونفره می توان به این اصل دست یافت که گوی آیه می خواهد بفهماند که ریشه تمام اصلاحات فردی و جمعی بکار انداختن اندیشه هاست به شرطی که چنین تفکری انگیزه الهی داشته باشد و تنها برای خدا باشد.
«قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَهٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا »ٍ [سوره سبأ : 46]
در ادامه مطالب باید این نکته مد نظر قرار گیرد که چه کسانی باید آتش به اختیار باشند و در این رابطه گروه های فکری انقلابی جامعه باید با توجه به عقلانیت انقلابی و قانون گرایی با جدیت وارد عمل شوند تا در سکوی پرتاب عمل، اول شوند.
بدون شک در اندیشه رهبر انقلاب، نظام اسلامی با معماری حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) و با توجه به چهار عنصر کلیدی بنیاد گرفته است: «اسلام، مردم، قانون‌گرایى و دشمن‌ستیزى» می توان دریافت که اگر افرادی سودجو و بهانه جو به اقدامی غیر پرداخته و بی قانونی و ضربه زدن به خودی را به کار بست، نباید در ردیف افسران جنگ نرم قرار داده شود بلکه افسران جنگ نرم به عنوان یک عنصر انقلابی، باوقار و متین بوده و بر اساس فعالیت‌های تبلیغی، خیابانی و چهره به چهره هست عمل کرده و خواهند کرد و اما آشوب، ناامنی و خانه‌های تیمی در نیروهای ارزشی و افسران فرهنگی ما جایی ندارد و این موضوعی بود که رهبر معظم انقلاب به وضوح از آن باخبر بوده و فرمانی به موقع را صادر کردند.
کسی که امروز فرمان آتش به اختیار را داده است، همان کسی است که سال‌هاست در مورد فعالیت هیئت‌های اندیشه‌ورز و قرارگاههای فرهنگی و حتی مهندسی فرهنگی تاکید می‌کند و مدتهاست با فرماندهان فرهنگی، سیاسی و اجتماعی اتمام حجت کرده اند و به صراحت فرمودند موعظه نمی کنم؛ مطالبه می‌کنم.
در این رابطه می توان نتیجه گرفت که اگر بخواهیم آتش به اختیار باشیم مانند نیروی نظامی باید در مرتبه اول دشمن را به درستی شناخته تا اهداف خودی را مورد هدف قرار ندهیم و با صراحت و حرکت انقلابی، اندیشه دقیق و اقدامی به موقع، بدور از طعنه ها و نقدهای دشمنان خارجی و غربگرایان داخلی، آتش به اختیار فرمان امام باشیم.
انتهای پیام/ ی
