روی خط کتاب آزادی معنوی- 126

«بزرگتر شد ولی خارکن چطور ؟ پیرتر شده . گفتند بیا بکن گفت دیر نمی‏شود ،
بعد می‏کنیم . سال به سال بوته خار بیشتر رشد می‏کرد ، بیشتر ریشه می‏دوانید
، تنه‏اش کلفتر ، خارهایش تیزتر و خطرش بیشتر می‏شد اما خارکن پیرتر واز
نیرویش کاسته می‏شود :

خاربن در قوت وبرخاستن

خار کن در سستی و در کاستن

می‏خواهد بگوید این ملکات رذیله ، اخلاق فاسدآروز بروز در وجود تو مثل‏
آن بوته خار بیشتر رشد می‏کند ، بیشتر ریشه می‏دواند ، تنه‏اش کلفتتر ،
خارهایش تیزتر وخطر بزرگتر می‏شود ، ولی توخودت روز بروز پیرتر می‏شوی‏
واز نیرویت ، از آن نیروهای مقدس تو کاسته می‏شود . وقتی که جوان هستی‏
مثل یک آدم قوی ونیرومندی هستی که می‏خواهد یک نهال را بکند . به سرعت‏
می‏کنی ، ریشه‏اش را هم می‏کنی می‏اندازی دور اما وقتی که پیر شدی ، مثل یک‏
آدم سست قوه‏ای هستی که می‏خواهد یک درخت قوی را با دست خودش بکند ،
هر چه زور می‏زند درخت از ریشه در نمی‏آید .
بخدا قسم یک روزش یک روز است ، یک ساعتش یک ساعت است ، یک‏
شب را اگر بتأخیر بیندازیم اشتباه می‏کنیم ! نگوئید فردا شب شب بیست و
سوم ماه رمضان است ، یکی از لیالی قدر است و برای توبه بهتر است ، نه‏
، همین امشب از فردا شب بهتر است ، همین ساعت از یک ساعت بعد بهتر
است ، هر لحظه از لحظه بعدش بهتر است . عبادت بدون توبه قبول نیست ،
اول باید توبه کرد . گفت : " شستشویی کن و آنگه به خرابات خرام " اول‏
باید شستشو کرد بعد وارد آن محل پاک و پاکیزه شد . ما تاتوبه نکنیم ، چه‏
عبادتی می‏کنیم ؟ ! ما توبه نمی‏کنیم و روزه

126

125