یلدا حدیث میلاد عشق است
داشت/
ریشه کلمه یلدا متعلق به زبان سریانی است و به معنای تولد یا میلاد است و ایرانیان معتقد بودند که شب یلدا خوبی بر بدی غلبه می کند و در میان مردم اصفهان دو شب، شب چله برگزار می شده است.
صاحب نیوز- مهدی مشتاقی/ بلندترین شب اول زمستان شب یلدا است یعنی نخستین شب دی ماه یا چنانکه امروز اصطلاحاً به آن شب چله گفته می شود با چندین هزار سال سابقه در ایران و افسانه ها که اسطوره های ایرانی آن را حدیث میلاد عشق نامیده و هر سال این خرم روز تکرار می شود.
ایرانیان ایران باستان به دی ماه خورماه (خورشید ماه) می گفتند که نخستین روز آن خرم روز نام داشت و ماهی بود با برگزاری آئین های بسیار و از آنجا خرم روز بلندترین شب سال را پشت سر می گذاشتند و پیوند آن با خورشید معنایی ژرف داشت و از پس یلدا که بلندترین شب است خورشید از نو زاده می شود.
ریشه کلمه یلدا متعلق به زبان سریانی است و به معنای تولد یا میلاد است و ایرانیان معتقد بودند که شب یلدا خوبی بر بدی غلبه می کند و در میان مردم اصفهان دو شب، شب چله برگزار می شده است.
شب سی ام آذر که حالت تأنیت به آنها می دهند به آن چله زری می گویند و شب اول دی که آن حالت مذکر است و به آن عمو چله می گویند و ایرانیان معتقدند که آسمان پایین می آید و برای بچه ها هدیه می آورد (همان بابانوئل است) که در فرنگ از آن تلقی می شود.
شب چله رسم است هندوانه خوردندچون گرد است و نمادی از خورشید و هندوانه و انار دو میوه ای هستند که یادآور خورشید است زیرا سرخ فام هستند.
تنقلاتی که در شب چله در شهرستان اردستان تناول می شده چای، میوه های فصل به ویژه هندوانه، شیرینی، قیسی خشک، آلوچه خشک، نخودچی، آجیل، کشمش، تخمه، گردو، بادام، فندق، چغندرپخته، انگور، انار، توت خشک و انجیرخشک بوده است.
خانم های خانه دار از اول پائیز به فکرجمع کردن تنقلات شب چله بودند و در گذشته زن ها مقداری انار سالم را در جای خشک و خنک به قصد استفاده در شب چله نگهداری می کردند.
ابتدای این شب اقوام و گروه های مختلف مردم گرد هم جمع می شوند و با روشن کردن آتش، میوه های فصل زمستان و میوه هایی دیگر را می خورند که در طول تابستان آن راخشک کرده اند.
گذشته ها جوان ترها به دیدن بزرگتر ها می رفتند و دور هم جمع می شدند و علاوه برخوردن تنقلات گوناگون درباره مسائل با موضوعات مختلف صحبت می کردند.
مراسمی هایی دیگر که در شب یلدا برگزار می شود قصه گویی یا شعرخوانی توسط پیران و کهنسالان مجلس بوده که قصه گویی در میان ایرانیان پیشینه و قدمت دیرینه ای دارد با قصه های ایرانی با رویکردهای ملی، اخلاقی، حماسی و مذهبی تاثیر ژرفی بر اکثر مردم داشته است.
انتهای پیام/صبح اردستان/ع
- ۹۵/۰۹/۳۰