حکایت 10 سال خشکی بختگان

باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛

زیستگاه فلامینگوها بی‌صدا می‌میرد/

تالاب بختگان، قریب به یک دهه است که با خشکی و تشنگی دست و پنجه نرم می کند، معضلی که به اعتقاد کارشناسان در صورت استمرار آن تشکیل یکی از کانون های بزرگ ریزگردها در این خطه، دور از انتظار نخواهد بود.

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،معضلات زیست محیطی در طول یک تا دو دهه اخیر، با شدت هر چه بیشتری همراه شده و به واقع با نگاهی اجمالی به عرصه زیست محیطی کشور، به روشنی در می یابیم کمترین نقطه ای در این مرز و بوم وجود دارد که به نوعی با بحران های زیست محیطی مواجه نباشد.

جنوب، شمال، شرق و غرب کشور هر کدام به نوعی با این مخاطرات و معضلات دست و پنجه نرم می کنند.

استان فارس نیز از مناطقی به شمار می رود که با چالش های عظیمی در این بخش (معضلات زیست محیطی) مواجه است و در صورت بهبود نیافتن و استمرار معضلات فعلیِ جاری، بحرانی تر شدن شرایط دور از انتظار نخواهد بود.

سخن از تالاب بختگان است، محدوده ای که قریب به 10 سال است بخت و اقبال با آن یار نیست.

لبان تشنه این تالاب آنچنان وضعیت بغرنجی برای این تالاب بوجود آورده که کارشناسان معتقدند، استمرار این وضعیت می تواند به چالش های بسیار نگران کننده ای همچون بروز پدیده های گرد و غبار و ایجاد محدوده ای بحران خیز منتهی شود.

آنچنان که مسعود باقرزاده کریمی، معاون امور تالاب ها در دفتر زیستگاه ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست عنوان کرده، شرایط بحرانی بختگان کم از وضعیت نگران کننده جازموریان ندارد.

به واقع اگر جازموریان، عامل یک چهارم ریزگردها و غبار استان کرمان محسوب می شود،با عدم چاره اندیشی و اجرایی نشدن اقدامات موثر،سازنده و اصولی در خصوص بختگان،استان فارس نیز درگیر چالش هایی مشابه کرمان خواهد شد.

*تالاب بختگان، نیازمند بودجه و اعتبارات

حسین اشرفی، کارشناس محیط زیست در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،با اشاره به معضل خشکی و کم آبی در تالاب بختگان عنوان کرد: تالاب بختگان به غیر از آب، به پول و اعتبارات نیز نیازمند است و در صورت تخصیص نیافتن اعتبارات، آسیب های ناشی از خشکی و وضعیت بحرانی تالاب مذکور، سلامت زیست محیطی منطقه را تحت الشعاع قرار خواهد داد.

وی افزود: تجربه تالاب جازموریان ایجاب می کند تا پیش از بحرانی تر شدن شرایط،اقدامات عاجل و فوری در این خطه اجرایی و عملیاتی شود.

اشرفی گفت: اصلی ترین نیاز فعلی تالاب بختگان، به تخصیص و تزریق اعتبارات معطوف می شود و این در شرایطی است که علی‌رغم تعریف ردیف بودجه برای این تالاب، اما در سال جاری اعتبارات مطلوبی برای این حوزه اختصاص نیافته است.

وی با اشاره به سه تالاب کمجان،نی ریز و طشک عنوان کرد:بخش هایی از تالاب کمجان با مشارکت و خود یاری نیروهای محلی احیاء شده که البته سازمان حفاظت از محیط زیست نیز در این امر نقش آفرینی داشته است و نظارت دقیقی را بر آن لحاظ کرده که می طلبد اجرای چنین اقداماتی در بخش های دیگر تالاب نیز تقویت شود.

* از شور شدن اراضی کشاورزی تا از دست رفتن فرصت های شغلی

بر خلاف تصور اولیه از بحران های زیست محیطی، آثار و تبعات مخاطرات مرتبط با این عرصه، پیامدهای اجتماعی و اقتصادی و حتی فرهنگی چنین بحران هایی در دراز مدت و میان مدت غیر قابل کتمان است.

مصداق بارز این ادعا،تالاب بختگان است که بنا بر اظهارات اصغر مسعودی،نماینده مردم نی ریز و استهبان؛با خشکی این تالاب،کیفیت و  رونق امرار و معاش در روستاهای اطراف بختگان تحت الشعاع قرار گرفته و شوری اراضی کشاورزی نیز در برخی نقاط نی ریز و استهبان باعث بیکاری برخی از فعالان حوزه زراعی این نیز شده است.

وی می افزاید:با بروز این پدیده (شوری آب) دشواری های بسیاری برای مردم ساکن برخی روستاها در این خطه بوجود آمده،به نحوی که آب مورد نیاز مردم از طریق تانکر تامین می شود و حتی مردم برای شستن دست و صورت خود با مشکل مواجه هستند.

مسعودی با انتقاد از عدم تخصیص اعتبارات و بودجه لازم به این تالاب به عنوان دومین دریاچه بزرگ بعد از ارومیه می گوید:با وجود برگزاری جلسه و اطلاع رسانی به مسئولان ذی‌ربط کشور در خصوص نیاز اعتباراتی این تالاب،اما همچنان بودجه لازم(برای احیای دریاچه مورد اشاره)تخصیص نیافته است.

امید است با در اولویت قرار گرفتن تخصیص و تامین اعتبارات تالاب بختگان،مخاطرات و تهدیدات زیست محیطی  این حوزه،مهار وکنترل شود که یقینا با بحرانی تر شدن شرایط بهبود وضعیت و احیای این دریاچه،نیازمند زمان، انرژی و هزینه های هر چه بیشتری خواهد بود.