روی خط کتاب آزادی معنوی؟65

در آن است . وضوئی که اینقدر با خواست و خواهش و توجه توأم باشد ،
یکجور قبول می‏شود و وضوئی که ما می‏گیریم جور دیگر . پس نماز را نباید
استخفاف کرد ، نباید سبک شمرد ، نباید انسان کوشش بکند که در نماز فقط
به واجباتش قناعت بکند و بگوید خوب ، برویم ببینیم فتوای مرجع تقلید
چیست ؟ آیا می‏گوید سه تا سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله‏
اکبر باید گفت یا یکی هم کافی است ؟ خوب مجتهد باید فتوایش را بگوید
. مجتهد می‏گوید یکی هم کافی است ، احتیاط مستحبی این است که سه تا گفته‏
شود . دیگر ما نباید بگوئیم حالا که گفته‏اند یکی کافی است ما هم یکی‏
بیشتر نمی‏خوانیم . این فراز از نماز است . ما باید طوری باشیم که وقتی‏
هم که مجتهد بما می‏گوید یکی واجب است و دو تای دیگر مستحب ، بگوئیم ما
مغتنم می‏شماریم و آن دو تای دیگر را هم می‏گوئیم .
روزه را هم نباید استخفاف کرد ، سبک شمرد . بعضی روزه را به شکلی‏
می‏گیرند ( حالا این شوخی است که من می‏کنم ) که العیاذ بالله اگر من بجای‏
خدا بودم اصلا روزه اینها را قبول نمی‏کردم . من افرادی را سراغ دارم که‏
اینها در ماه رمضان شب تا صبح را نمی‏خوابند ، اما نه برای اینکه عبادت‏
کنند ، بلکه برای اینکه مدت خوابشان پر نشود . تا صبح هی چای می‏خورند و
سیگار می‏کشند . اول طلوع صبح که شد نمازشان را می‏خوانند ومی‏خوابند ، چنان‏
بیدار می‏شوند که نماز ظهر و عصر با عجله بخوانند و بعد بنشینند سر سفره‏
افطار . آخر این چه روزه‏ای شد ؟ ! آدم شب تا صبح را نخوابد برای اینکه‏
در حال روزه حتما خواب باشد و رنج روزه را احساس نکند . آیا این‏
استخفاف

74