بر گرفته از فصلنامه تخصصی مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ لَوْ أَنَّهُمْ إذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جآؤُوکَ فاَسْتَغْفَروُا اللَهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَهَ تَوَّابًا رَحِیمًا.

«و اگر آنان هنگامی که بر نفس خویش ستم نموده و به گناه آلوده شده بودند به نزد تو می‌آمدند و از خدا طلب آمرزش کرده و پیامبر هم برای آنها طلب بخشش می‌نمود هرآینه خدا را توبه ‏پذیر و مهربان می‌یافتند»

برای ارسال اولین نوشته، البته پس از بیان مقدمه، مطلبی شایسته‌تر از حکمت و  جملات قصار مولا امیرالمومنین علیه‌السلام نیافتم.

و قال أمیرالمؤمنین علیه السّلام: عَجِبْتُ لِمَنْ یَقْنَطُ وَ مَعَهُ الِاسْتِغْفَارُ.

«در شگفتم از کسی‌که نومید می‌شود و حال آنکه طلب آمرزش با اوست.» 

 نهج البلاغه، ص482، حکمت 87.

نا امیدی، یأس، دلسردی، درماندگی و دلمردگی حالاتی است که شاید هرکس حتی برای یکبار هم که شده تجربه‌اش کرده باشد... وقتی همه درها بسته می‌شوند، زمانی‌که هیچ راه نجات و رهایی نمی‌یابی، دقیقا همان لحظه‌ای که گمان می‌کنی دنیا به آخر رسیده و تمام! دقیقا همان لحظه را می‌گویم... یک آن سکوتی مرگبار در دل و ذهنت نقش می‌بندد.. درونت خالی می‌شود.. مغزت دیگر نمی‌کِشد و از کار می‌افتد...  این خود نا امیدی است... که از اکبر کبائر است...

آیا تا به‌حال اندیشیده‌اید که چرا نا امیدی به انسان دست می‌دهد؟ عوامل نا امیدی چیست؟ نا امیدی چه نتایجی در پی دارد؟ و ...

مقاله‌‌ای در این زمینه با عنوان مناشیء و نتایج نا امیدی از رحمت پروردگار که در حقیقت شرح جمله قصار مذکور از مولا امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌باشد، در فصلنامه شماره 9 مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام به چاپ رسیده است که حاوی آیات، روایات و حکایات آموزنده و قابل تأملی در این زمینه می‌باشد.

باشد که با مطالعه این مقاله و عمل به آیات وحیانی و روایات ائمه معصومین علیهم‌السلام  این حالت شیطانی برای همیشه از درونمان رخت بر بندد.