روی خط کتاب آزادی معنوی-60

« یعجب الزارع لیغیظ بهم الکفار »(1) . در تورات و انجیل اینها با این‏
صفت یاد شده اند ، دربالره شان گفته شده که چنین امتی بوجود می‏آید . به‏
این شکل تجسم پیدا کرده و توصیف شده‏اند که مثلشان مثل یک زراعت است ،
مثل یک گندم است که در زمین کشت می‏شود و بعد ، از زمین چون زنده است‏
، می‏روید . در آغاز برگ نازکی بیرون می‏دهد ولی تدریجا این برگ در شتتر
می‏شود و استحکام پیدا می‏کند آنچنانکه کم کم به صورت یک ساقه کلفت در
می‏آید . بعد بشکلی در می‏آید که روی پای خودش می‏ایستد در حالیکه قبلا برگی‏
بود افتاده روی زمین و از خود استقلال نداشت . آنچنان رشد می‏کند که همه‏
کشاورزان را ، همه متخصصان انسان شناسی را به حیرت در می‏آورد که چه ملت‏
رشیدی ! چه ملت بالنده‏ای ! چه ملت در حال رشدی ! البته ملتی که هم‏
« اشداء علی الکفار »باشد ، هم « رحماء بینهم »، هم « رکعا سجدا »و هم‏
« یبتغون فضلا من الله و رضوانا »، قطعا اینجور است . حالا بگوئید چرا ما
مسلمین اینقدر در حال انحطاط هستیم ؟ چرا اینقدر تو سری خور وبدبخت‏
هستیم ؟ اصلا کدامیک از این خصائص در ماهست واین چه توقعی است ؟ !
ما با اینکه صد در صد اعتراف داریم که اسلام دین اجتماعی است و
دستورات آن حاکی از اینست ، ولی اینها سبب نمی‏شود که ما عبادت و دعا
و ارتباط با خدا را تحقیر بکنیم ، کوچک بشماریم ، نماز را کوچک بشماریم‏
. یکی از گناهان ، استخفاف نماز یعنی سبک شمردن نماز است . نماز
نخواندن یک گناه بزرگ است و نماز خواندن اما نماز را خفیف

پاورقی :
1 - سوره فتح ، آیه . 29

69