روی خط کتاب آزادی معنوی- 37

فضیلت با دیگری است .
مرحوم سید حسین کوه کمری ، از بزرگان اکابر علما و از مراجع تقلید زمان‏
خودشان بودند . آذربایجانی هم هستد . ایشان عمومی مرحوم آیة الله حجت کوه

آقا سید حسین می ‏آمد تدریس می‏کرد . یک روز مرحوم آقا سید حسین وارد مسجد
می‏شود . از بازدیدی بر می‏گشت ، دید دیگر فرصت نیست که برود خانه و دو
مرتبه بر می‏گردد . هنوز حدود یک ساعت به درس مانده بود ، گفت می‏رویم‏
در مسجد می‏نشینیم تا موقع درس بشود و شاگردان بیایند . رفت دید یک شیخ‏
به اصطلاح ما جلنبری هم آن گوشه نشسته برای و سه نفر تدریس می‏کند . او هم‏
همان کنار نشست ولی صدایش را می‏شنید ، حرفهایش را گوش کرد دید خیلی‏
پخته دارد تدریس می‏کند و رسما استفاده می‏کند . حالا آقا سید حسین ، یک‏
عالم متبحر معروف قریب المرجعیت و این ، یک مرد مجهولی که تا امروز
او را اساسا نمی‏شناخته است . فردایش گفت حالا امروز هم کمی زودتربروم ،
ببینم چگونه است ، آیا واقعا همینطور است ؟ فردا عمدا یک ساعت زودتر
رفت . باز یک کناری نشست ، گوش کرد ، دید تشخیص همان است که دیروز
بود ، راستی این مرد ، مرد ملای فاضلی است واز خودش فاضلتر . گفت یک‏
روز دیگر هم امتحان می‏کنیم . یک روز دیگر هم همین کار را کرد . برایش‏
صد در صد ثابت شد که این مرد نا معروف مجهول از خودش عالمتر است‏
وخودش از او می‏تواند استفاده کند . بعد رفت نشست ، شاگردانش که آمدند
( هنوز آن درس تمام نشده بود ) گفت شاگردان ! من امروز حرف تازه‏ای‏
برای شما دارم . آن شیخی که می‏ بینید آن گوشه نشسته ، ازمن خیلی عالمتر و
فاضلتر است . من امتحان کردم ، خود من هم از او استفاده می‏کنم ، اگر
راستش را بخواهید من و شما همه با همدیگر باید برویم پای درس او ، یا
الله ما که رفتیم . خودش از جا بلند شد و

46