به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دفاع در برابر موشک های کروز، بالگردها و هواپیمای های تهاجمی حملهکننده در ارتفاع پایین یکی از مهمترین وظایف یگان های پدافند هوایی در جهان محسوب می شود. سامانه های موشکی سطح به هوای هدایت راداری مثل سری تور یا رولند، توپهای ضد هوایی و موشک های دوش پرتاب از جمله سامانه هایی هستند که به این منظور توسعه پیدا کردند.
تاریخچه موشک های دوش پرتاب در ایران در کشور ما و در دوره قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، خط تولید موشک دوش پرتاب سام 7 ساخت شوروی سابق به کشور وارد شد که به عنوان سهند تولید شده و در سالهای جنگ نیز مورد استفاده محدود قرار گرفت. البته بر اساس مصاحبه ها و خاطرات برخی فرماندهان دوران دفاع مقدس، در همین سالها ایران موفق شد تا از طریق بازار سیاه به موشک های دوش پرتاب استینگر آمریکایی نیز دست پیدا کند.
در سالهای بعد از پایان جنگ تحمیلی و بر اساس ادعای منابع غربی، موشک های دوش پرتاب سری ایگلا ساخت روسیه نیز وارد ایران و در ساختار نیروهای مسلح کشور ما به کار گرفته شدند.
تولید میثاق در ایران اما صنایع دفاعی ایران در اولین گام مهم و جدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تولید موشک سهند، به سراغ تولید موشک میثاق رفت و دو مدل میثاق 1 و میثاق 2 در کشور به تولید انبوه رسیده بودند. منابع غربی این گونه ادعا کرده اند که موشک های ایرانی سری میثاق در حقیقت موشک های دوش پرتاب سری QW ساخت چین در مدل های محتلف هستند اما برای متخصصان ایرانی که موشک های بالستیک دوربرد می سازند، ساخت دوش پرتاب های مدرن قطعا سد شکست ناپذیری محسوب نمی شد.
موشک میثاق 1
میثاق1 موشکی با طول یک و نیم متر، دارای کمینه برد 500 متر و بیشینه برد 5000 متر، توان درگیری با اهداف در سقف پروازی 4000 متر و کمینه 30 متر است. سرعت این موشک بالغ بر 600 متر بر ثانیه و جرم آن نزدیک به یازده کیلوگرم است که 1.42 کیلوگرم آن را سرجنگی تشکیل داده و جرم موشک با پرتابگر که نفر باید آن را تحمل کند حدود 17 کیلوگرم است.