روی خط کتاب آزادی معنوی - 120
مرتب پشت سر یکدیگر توبه و استغفار می‌کنند . یک مرد بسیار بسیار بزرگ
از نظر معنویت که من سال گذشته هم در ماه مبارک رمضان از این استاد
بزرگ خودم یاد کردم ، مرحوم حاج میرزا علی آقای شیرازی اصفهانی رضوان
الله علیه است که یکی از بزرگترین اهل معنایی است که من در عمر خودم
دیدهام . یک شب ایشان در قم مهمان ما بودند و ما هم به تبع به منزل یکی
از فضلای قم دعوت شدیم . بعضی ازاهل ذوق و ادب و شعر نیز در آنجا بودند
. در آن شب فهمیدم که این مرد چقدر اهل شعر و ادب است و چقدر بهترین
شعرها را در عربی و فارسی میشناسد ! دیگران شعرهایی میخواندند البته
شعرهای خیلی عادی ، شعرهای سعدی ، حافظ و . . . ایشان هم میخواند و
می‌گفت این شعر از آن شعر بهتر است ، این مضمون را این بهتر گفته است ،
کی چنین گفته و . . . شعر خواندن آنهم اینجور شعرها که گناه نیست ، اما
در شب شعر خواندن مکروه است . خدا میداند وقتی آمدیم بیرون این آدم به
شدت داشت میلرزید . گفت من اینقدر تصمیم میگیرم که شب شعر نخوانم
آخرش جلوی خودم را نمیتوانم بگیرم . هی استغفرالله ربی و اتوب الیه
می‌گفت ، مثل کسی که معصیت بسیار بزرگی مرتکب شده است . العیاذ بالله
اگر ما شراب خورده بودیم ، اینقدر مضطرب نمیشدیم که این مرد بواسطه یک
عمل مکروه مضطرب شده بود . اینجور اشخاص چون محبوب خدا هستند ازناحیه
خدا یک نوع مجازاتهائی دارند که ما و شما ارزش و لیاقت آنجور مجازاتها
را نداریم ، هر شب این مرد اقلا از دو ساعت به طلوع صبح بیدار بود و من
معنی شب زنده داری را آنجا فهمیدم ، معنی " شب مردان خدا
120
به گزارش خبرنگار 
به گزارش خبرنگار 
به گزارش 
به گزارش 
به گزارش 
به گزارش 
به گزارش 
به گزارش 
