روی خط بلاگها؟5
علماء امتی افضل من انبیاء بنی اسرائیل
کسانی که روحانی اند، آن قدر از چشمۀ معارف قرآن و مَشرب قال الصادق و قال الباقر،سیراب هستند که هیچگاه در برابر مکاتب غیر الهی احساس فقر نمی کنند. علمای روحانی آن قدر به آموزه های الهی باور دارند که قادرند یک تنه در برابر پرسشگران و منتقدان ابراز وجود کنند و آنها را به تحسین و تصدیق خود وا دارند.
حضرات روحانی، نسبت به اندیشۀ لیبرال دموکراسی غرب و ناکار آمدی آن در هدایت انسان؛ آنچنان آگاهی و تسلط دارند؛ که ضعف مبانی آن را عالمانه نقد کرده و باورانه، مردم را از خطر گمراهی و اِفسادِ فرهنگ مستهجن آن دیار ایمن می سازند! آخوند باتقوا، دین و دانش را تنها راه سعادت بشر می داند و تلاش میکند جامعه را در شاهراه هدایت به سمت کمال سوق دهد و جادۀ جهنم را به روی مردم مسدود نگه دارد.
آخوند حقیقی، بیش از هر چیز خود را در برابر خدا مسئول می داند و بر اساس وظیفه الهی نسبت به مردم احساس مسئولیت می کند. روحانی راستین، تقوا و ساده زیستی را از اصول لاینفک زندگی خود می داند و بیشترین دغدغه اش بیداری و دینداری مردم است. او دائماً در حال آموختن و آموزاندن است. روحانی اصیل، همانند زنبور عسل، بی وقفه تلاش می کند تا به کارش استمرار بخشد و ضابطه را بر رابطه ترجیح دهد. می کوشد تا از لودگی ها و آلودگی ها به دور باشد. و با کمترین مؤنه؛ پاک ترین و خالص ترین معونه را به جامعۀ بشری ارزانی نماید.
آخوند حقیقی، در محاورات علمی و ارشادی با منتقدان، و در سخن گفتن با مردم، کوهی از متانت و استدلال و ادب است و صداقتی مثال زدنی دارد. روحانی، همواره در برابر نا راستی ها می ایستد و در جدال دائمی خیر و شر، دشمن را هدف می گیرد و با قول سدید، از گفتمان حق دفاع میکند. من یقین دارم که روحانی _بما هو روحانی _ هرگز عزت دینی اش را در برابر بیگانه حراج نمی کند و هیچگاه آب به آسیاب دشمن نمی ریزد..!
باور دارم که آخوند ها، زیرک ترین دانش آموختگان بشری محسوب میشوند و همیشه نزدیک ترین آدم ها به امامان شیعه هستند. باور دارم کسی که عبا و ردای پیامبر(ص) را پوشیده و عمامه رسول الله را بر سر نهاده؛ در برابر اندیشه های شیطانی کُرنش نمی کند و برخوان تهدید و تطمیع مستکبران نمی نشیند و با لبخند رضایت آنها شاد نمی شود. مطمئن هستم که آخوند متدیّن و با تقوای شیعه، هیچگاه دست آموز پیر استعمار نمی شود و برای خوشایند اربابان زر و زور، از رحمت خدا سبقت نمیگیرد و نسبت به خلق خدا، مهربان تر از پیامبر مهر و رحمت عمل نمی کند. آخوند به پشتوانۀ غیرت دینی اش بر سجادۀ شیطان نمی ایستد و به اسم تبلیغ شریعت نبوی، فریفته دلار های اهدایی دشمن نمی شود. آخوند حقیقی با هیچ بهانه ای در زمین پیروزی دشمن بازی نمی کند و از نصرت قطعی خدا مأیوس نمی شود. روحانی با سواد، برای رهایی از سختی های زود گذر، بر مواریث گرانبهای ائمه اطهار چوب حراج نمی زند و تاریخ غمبار غربت و مظلومیت امام مجتبی و عاشورای حسینی را به نفع تفکرات شخصی و جناحی خود تحریف نمی کند.
برای طلاب علوم دینی و حضرات روحانی، برخی از درجات و القاب طلبگی مثل: حجت الاسلام، ثقة الاسلام، آیت الله، محدث، مفسر، محقق، علامه و امثالهم، آن قدر مایۀ اعتبار و مباهات هست که آنها را برای همیشه از نشان ها و مدارک آکادمیک اروپایی بی نیاز می سازد. روحانی اصیل شیعه، تقوای پرهیز و ستیز را در هم می آمیزد و هست و نیست خود را وقف ترویج دین و تعالی انسان ها می سازد...
این ها بخشی از نشانه ها و اختصاصات علمای راستین شیعه است. مایل نیستم که علمای وارستۀ عصر غیبت را صرفاً در تعدادی معدود از استوانه های فقهی و علمی قرن اخیر همچون سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای شیرازی، ملکی تبریزی، آیت الله قاضی، علامۀ امینی، علامه طباطبایی،علامه جعفری و یا افرادی مانند حضرت امام و یاران شهیدش مطهری، بهشتی، صدوقی، مدنی، دستغیب، قدوسی، باهنر و دیگرانی همچون آیت الله بهاءالدینی، حسن زاده آملی، بهجت و ... و... و... محدود کنم که آمار آنها یقیناً بیش و بیشتر از این هاست و سواد من به شناخت همۀ آنها قد نمی دهد.
آخوند اصیل را می توان از خدمات و تألیفات او نیز شناخت. که از این منظر، آخوند یعنی کلینی، شیخ مفید، شیخ صدوق، شیخ طوسی، شیخ طبرسی، علامۀ حلّی ، علامۀ مجلسی، علامۀ بحرالعلوم، سید رضی، سید مرتضی، شیخ حر عاملی، صاحب جواهر، محدث قمی، مقدس اردبیلی و ... که در طول زمان بر قله صیانت دین ایستادند و مشعل هدایت انسان ها را بر افروختند. اما، هیچگاه دین را به دنیایشان نفروختند! آخوند حقیقی یعنی خامنه ای عزیز. که آگاه و شجاع و بیدار است و بیدارگر. این ها، واقعاً بخشی از ویژگی های مردان روحانی ماست. و ما معتقدیم که روحانی باید اینچنین باشد تا مشمول حدیث شریف نبوی باشد که فرمود: علماء امتی افضل من انبیاء بنی اسرائیل..
- ببخشید که طولانی نوشتم. اینها واژه هایی بودند که در شرایط خاص از چشمه زبان بر نوک انگشتانم چکیدند و حیفم آمد که حذفشان کنم.
- این پست اصلاً سیاسی نیست....
